Marktoverzicht edelmetaal mei 2023

Auteur: Koen Lauwers

Mei was een tegenvallende maand voor de edelmetalen door de combinatie van weer oplopende rentes en een duurdere dollar. Aan het begin van de maand werd met bijna 2080 dollar nog op een haar na de top van augustus 2020 bereikt. Zoals wel vaker gebeurt bij een mislukte uitbraakpoging – intussen al de derde – gaat het nadien vrij snel bergaf.

Gewijzigde marktconsensus

De terugval kan worden toegeschreven aan een gewijzigde marktconsensus op het vlak van inflatie en rente. Eerder dit jaar kwam de inflatie snel naar beneden na de piek van de zomer van 2022. Daardoor ontstond er een consensus dat de opwaartse rentecyclus voorbij was en de centrale banken nog dit jaar zouden starten met renteverlagingen. Maar intussen is al enkele weken duidelijk dat de daling van de inflatie zich niet doorzet zoals verwacht en dat deze in bepaalde segmenten, statistisch althans, zelfs heel hardnekkig blijkt. Onder meer de arbeidsmarkt en de consumentenuitgaven blijven sterk.

Weer geen uitbraak

De verwachtingen voor renteverlagingen zijn daardoor achteruit geschoven en ook de goudprijs werd weer lager gestuurd. Daarbij zijn de prijsuitslagen zelfs vrij fors want goud schommelde de voorbije 4,5 weken tussen 1932 en 2078 dollar. Een maandslot boven 2000 dollar en een weekslot boven de vorige historische top werd ook in mei dus niet gehaald. Beiden zijn nodig om een technische uitbraak te bevestigen. Door de oplopende dollar is de goudprijs in euro de voorbije maand per saldo niet zoveel gedaald.

Na iets meer dan vijf maanden in 2023 bedraagt het rendement in dollar nu +7,3% en in euro +7%. In valuta die nog zwakker presteerden tegenover de Amerikaanse munt ligt dit cijfer nog een stuk hoger. Zo bedraagt het rendement in Chinese yuan bijna 11% en in Japanse yen zelfs 15%. Opmerkelijke vaststelling is dat de hoeveelheid fysiek goud onder beheer van ETF’s ondanks de prijsdaling wel is gestegen. Met 2930 ton ligt het cijfer wel nog steeds ruim 500 ton onder de piek van augustus 2020.

Zilver mee onderuit

Zilver onderging de voorbije weken hetzelfde lot als goud en noteert sinds het jaarbegin met een negatief rendement van 2% in dollar en 2,3% in euro. De goud/zilver ratio steeg in mei fors van 78 naar 85 maar is recent weer gedaald naar 83. De Verenigde Staten en China staan samen in voor meer dan de helft van de industriële vraag naar zilver. Uitgerekend in de twee grootste economieën ter wereld sputtert de economische motor. Toch verwacht het Silver Institute voor 2023 een stijging van de industriële vraag naar zilver met 4%. Dit optimisme heeft te maken met de hogere vraag naar zilver voor zonnepanelen. 

 Waarheen met de rente?

Op de aandelenmarkten valt er nog niet zoveel van te merken maar de wereldeconomie stevent toch wel echt af op een recessie. In mei daalde de index die de activiteit van de Amerikaanse verwerkende industrie meet (ISM) voor de zevende maand op rij. De component ‘nieuwe orders’ binnen de index vertoont zelfs al negen maanden een dalende trend. Duitsland, Europa’s grootste economie, is al in recessie en in China lagen de exportcijfers van mei fors onder de verwachtingen. De vraag is welke impact dit heeft op de rente, en bij uitbreiding de goudprijs.

De Federal Reserve maakt het zichzelf wel erg moeilijk door de rentebeslissingen ‘data dependent’ of gegevensafhankelijk te maken. Het probleem daarmee is dat er indicatoren worden gebruikt die teveel op het verleden zijn gebaseerd en geen goed beeld geven over de actuele en toekomstige economische situatie. Zo zit er op de werkloosheidscijfers zodanig veel ruis dat deze maanden achterlopen op de werkelijke actuele toestand van de arbeidsmarkt. Hetzelfde geldt voor de index van de consumentenprijzen. Het gevaar daarbij is dat de rente te hoog oploopt en de economie verder versmacht.

Op basis van de CME FedWatch Tool verwacht 81,1% dat de Fed op 14 juni een pauze neemt en de rente ongewijzigd laat. Voor de vergadering van eind juli gaat een meerderheid van 52,1% wel uit van een nieuwe renteverhoging. De consensusverwachtingen voor renteverlagingen zijn intussen achteruitgeschoven naar 2024.

Langere termijn

De globale schuld is zodanig hoog dat positieve reële rentevoeten niet houdbaar zijn. Nu al dient een aanzienlijk deel van het nieuwe schuldpapier dat overheden uitgeven enkel om de intrestbetalingen te doen. In de VS wordt het begrotingstekort dit jaar op 1,5 biljoen of 1500 miljard dollar geschat. De rentelast op de schuld bedraagt 664 miljard dollar en dit cijfer zal de komende jaren fors stijgen. Wanneer er door de hogere rente een schakel breekt in het financiële systeem, zullen centrale banken weer massaal te hulp moeten schieten met steunmaatregelen.

Bron: Silver Institute, CME FedWatch Tool